라틴어 문장 검색

quin si ipse proconsul interroget, quid sit deus meus, taceo.
(아풀레이우스, 변명 63:3)
quae utinam possem equidem non singillatim ac discretim, sed cunctim et coaceruatim tibi, proconsul optime, offerre ac praedicabili testimonio tuo ad omnem nostram Camenam frui!
(아풀레이우스, 플로리다 9:34)
neminem proconsulum, quod sciam, prouincia Africa magis reuerita est, minus uerita:
(아풀레이우스, 플로리다 9:45)
igitur nemo Carthagini proconsulum diutius fuit.
(아풀레이우스, 플로리다 9:48)
quid nobis cum istis proconsulum uicibus, quid cum annis breuibus et festinantibus mensibus.
(아풀레이우스, 플로리다 9:52)
enimuero Honorinum et honos suus ad praeturam uocat et fauor Caesarum ad consulatum format et amor noster inpraesentiarum tenet, et spes Carthaginis in futurum spondet, uno solacio freta exempli tui, quod qui legatus mittitur, proconsul ad nos cito reuersurus est.
(아풀레이우스, 플로리다 9:55)
Aemilianus Strabo, uir consularis, breui uotis omnium futurus proconsul, sententiam de honoribus meis in curia Karthaginiensium dixit, omnes eius auctoritatem secuti sunt.
(아풀레이우스, 플로리다 16:69)
enimuero qui pueris et adulescentibus et senibus utile carmen prompturus est, in mediis milibus hominum canat, ita ut hoc meum de uirtutibus Orfiti carmen est, serum quidem fortasse, sed serium, nec minus gratum quam utile Carthaginiensium pueris et iuuenibus et senibus, quos indulgentia sua praecipuus omnium proconsul subleuauit temperatoque desiderio et moderato remedio dedit pueris saturitatem, iuuenibus hilaritatem, senibus securitatem.
(아풀레이우스, 플로리다 17:22)
sed quia credo istam curam ad virum clarissimum atque spectabilem proconsulem pertinere, ad eum quoque litteras dedi, quas rogo ut ipse illi tradere et allegare, si opus est, non graveris.
(아우구스티누스, 편지들, 34. (A. D. 411 Epist. CXXXIII) Domino Eximio et Merito Insigni Atque Carissimo Filio Marcellino Augustinus Episcopus In Domino salutem 3:4)
In libro primo Fabii Pictoris, quae verba pontificem maximum dicere oporteat, cum virginem capiat, scriptum est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XII 15:1)
Sempronius Gracchus iterum, Q. Fabius Maximus, filius eius qui priore anno erat consul.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, II 14:3)
Ei pater proconsul obviam in equo vehens venit neque descendere voluit, quod pater erat, et quod inter eos sciebant maxima concordia convenire, lictores non ausi sunt descendere iubere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, II 14:4)
lictor ille qui apparebat cito intellexit, Maximum proconsulem descendere iussit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, II 14:8)
Fabius imperio paret et filium collaudavit, cum imperium, quod populi esset, retineret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, II 14:9)
atque ibi expositi erant Fabii Annales, bonae atque sincerae vetustatis libri, quos venditor sine mendis esse contendebat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, IV 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION